- szczęściem
- szczęściem {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dzięki pomyślnemu zbiegowi okoliczności, szczęśliwym trafem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szczęściem nie doszło do tragedii. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
szczęściem
Look at other dictionaries:
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego
promiennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., promiennieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo jasno, z dużą intensywnością światła; lśniąc, błyszcząc, iskrząc się; promieniejąc światłem, jasnością, blaskiem : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmienny — los, zmienna fortuna, zmienne szczęście, koleje (losu) itp. «różne, dobre i złe koleje losu, szczęście i niepowodzenia przeplatające się w życiu»: (...) nasze życie obozowe przebiegało ze zmiennym szczęściem. Wymagało sprytu, odwagi,… … Słownik frazeologiczny
jaśnieć — ndk III, jaśniećeje, jaśniećniał 1. «wydawać silny, jasny blask, światło, świecić mocno, promienieć» Słońce jaśnieje. Neony jaśniały. ◊ Jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp.; być szczęśliwym, wesołym itp … Słownik języka polskiego
napawać — I ndk I, napawaćam, napawaćasz, napawaćają, napawaćaj, napawaćał, napawaćany 1. książk. «powodować doznawanie przez kogoś jakichś uczuć, wywoływać w kimś pewne uczucia, przejmować kogoś czymś» Myśl o dziecku napawała ją dumą, radością, szczęściem … Słownik języka polskiego
odurzyć — dk VIb, odurzyćrzę, odurzyćrzysz, odurz, odurzyćrzył, odurzyćrzony odurzać ndk I, odurzyćam, odurzyćasz, odurzyćają, odurzyćaj, odurzyćał, odurzyćany «spowodować częściową lub całkowitą utratę świadomości, niewrażliwość na ból itp.; przyprawić o… … Słownik języka polskiego
opromieniać — ndk I, opromieniaćnia, opromieniaćają, opromieniaćał, opromieniaćany opromienić dk VIa, opromieniaćni, opromieniaćnił, opromieniaćniony «wysyłając promienie oświecić, rozjaśnić» Zachodzące słońce opromieniło las. przen. Wódz opromieniony blaskiem … Słownik języka polskiego
pijany — pijanyni 1. imiesł. przymiotnikowy bierny czas. pijać (p.) 2. «odurzony alkoholem, nietrzeźwy; rzadziej: świadczący o czyjejś nietrzeźwości, charakterystyczny dla pijaka» Pijany chuligan. Spojrzeć na kogoś pijanym wzrokiem. ◊ pot. Pijany jak bela … Słownik języka polskiego
promienieć — ndk III, promieniećeję, promieniećejesz, promieniećej, promieniećniał, promieniećnieli «uzewnętrzniać postawą, wyglądem, wyrazem twarzy jakiś stan duchowy, zwłaszcza uczucie zadowolenia, radości; jaśnieć czymś» Promienieć szczęściem. Oczy… … Słownik języka polskiego
szczęścić — ndk VIa, szczęścićści przestarz. «darzyć kogoś szczęściem, pomyślnością, błogosławić, uszczęśliwiać» Los nam szczęścił. szczęścić się «powodzić się, wieść się; udawać się» Szczęści się komuś w życiu … Słownik języka polskiego
